We worden telkens weer uitgenodigd (of aangespoord) om te streven de ideale student, werknemer, partner, ouder, vriend(in), of kind te zijn. We worden door media, reclame en berichtgeving er aan herinnert dat die ideale beelden ons een gelukkiger en meer voldaan leven gaan geven. Het wordt ook beschouwd als een teken van toewijding, professionaliteit, engagement, serieus, …

En door ons streven naar die idealen, een patroon van perfectionisme, gaan we het altijd beter en beter willen doen.  En zo vechten we met onszelf, en mogelijk ook met anderen, om die ideale en onbereikbare normen te halen. En deze strijd heeft negatieve gevolgen voor ons emotionele welzijn.

Laten we eens dieper ingaan op hoe dit streven zijn tol kan eisen op onze mentale gezondheid.

De onzichtbare last van perfectie

Het streven naar perfectie (het ideale beeld) legt een last op onze schouders. Er is de constante druk om aan de norm(en) te voldoen, om foutloos te zijn en om elke taak met onberispelijkheid te volbrengen. Dit kan leiden tot overweldigende stress. En die stress kan leiden tot angst. De angst om te falen en om niet aan de verwachtingen te voldoen gaat na een tijdje ons denken over onszelf beïnvloeden. We gaan negatiever over onszelf denken en ons zelfbeeld kan worden ondermijnd.

De verbinding met angst

Door altijd die hoge normen en eisen te willen halen, worden we bang. Bang om niet het niveau te halen, wat voor jezelf (of de anderen) aanvaardbaar is.  En zo installeert zich angst. Dit kan de angst zijn om zeker niets te vergeten. Eigenlijk is het de voortdurende angst om tekort te schieten. En dit kan leiden tot chronische stress, wat op zijn beurt de deur opent naar mogelijke angststoornissen.

Het sociale aspect: isolatie en vergelijking

Perfectionisme kan ook leiden tot sociale isolatie. Mensen die streven naar perfectie kunnen aarzelen om hun kwetsbaarheid te tonen uit angst voor afwijzing. Deze angst voor afwijzing kan hen weerhouden van hun ware gedachten en gevoelens met anderen te delen.  Naast het niet durven tonen van kwetsbaarheid, is het zich vergelijken met anderen een motivator om contacten te mijden. Dit kan dan leiden tot gevoelens van ontoereikendheid, er niet bij kunnen/mogen horen en zo leiden tot zich afzonderen en vereenzaming.

Het Zelfbeeld: nooit goed genoeg

Een negatief zelfbeeld is een veelvoorkomend bijproduct van perfectionisme. Door te streven naar perfectie en het ideaal beeld, beschouwen perfectionisten wat ze bereiken als onvoldoende. Er had nog een tandje bij kunnen gestoken worden. Het constante streven naar perfectie creëert een cyclus waarin prestaties nooit voldoende zijn om positief te zijn over zichzelf. Het had nog beter of sneller kunnen zijn.

Het doorbreken van de cyclus

Gelukkig zijn er manieren om de negatieve impact van perfectionisme op mentale gezondheid te verminderen.  Een eerste stap is bewustwording van de destructieve aard van perfectionisme.

En dan kunnen we aan de slag met ons denken aan te passen; En kunnen we de vraag stellen: Wat helpt ons om meer realistische doelen te stellen? En wat gaat dat ons opleveren? Hoe willen we omgaan met fouten? Hoe helpt het omarmen van fouten als leermomenten ons?  Ook het cultiveren van zelfcompassie kan ons helpen om de cyclus van perfectionisme te doorbreken.

In plaats van perfectionisme te zien als een teken van succes, is het belangrijk om een gezonde benadering van stellen van doelen te omarmen. Het erkennen van onze menselijkheid, met al zijn imperfecties, is een krachtige stap naar een betere mentale gezondheid. Laat perfectionisme niet de overhand nemen; laat in plaats daarvan ruimte voor groei, veerkracht en welzijn.

Wil je hiermee aan de slag met een coach, kan je me contacteren. Je vind mijn contactgegevens op www.aheart4work.com